Понедельник, 13 апреля 1970 г., 22:08 EST (восточно-североамериканский часовой пояс). В центре управления полетом «Аполлона-13» в Хьюстоне, штат Техас, ученые НАСА наблюдали, как трое астронавтов — Ловелл, Швайгерт и Хейс — отправились на Луну. Прошло уже 55 часов 55 минут и 19 секунд с момента запуска, космический корабль находился в 330 000 километрах от Земли, когда внезапно послышался голос Швайгерта, произнесший фразу, которая будет преследовать всю миссию: «Хорошо, Хьюстон, у нас был проблема здесь».
С этого момента по всему земному шару последовали четыре дня агонии, поскольку теперь единственной целью было благополучное возвращение экипажа на Землю, что, наконец, было достигнуто после нечеловеческих усилий как ученых центра управления, так и самого экипажа. астронавтов, которым в экстремальных условиях космоса удалось сохранить самообладание и выполнить без малейшей ошибки ряд ответственных процедур, добившись того, что казалось невозможным, - высадки в Тихом океане и их спасения американским вертолетоносцем USS Iwo Jim .
СОВЕТСКОЕ ДОМИНИРОВАНИЕ В КОСМОСЕ
А что произошло 13 апреля на Аполлоне-13? и это привело миссию так близко к трагическому концу? Давайте возьмем все с самого начала, до конца 50-х годов, когда гонка за освоение космоса переросла в бра-де-фер между двумя сверхдержавами того времени, США и СССР. Советы, правда, оказались у руля этой своеобразной «гонки», добившись многих и важных успехов.
В октябре 1957 года они запустили «Спутник-1», первый искусственный спутник на орбите Земли, а месяц спустя, в ноябре, то же самое сделали со «Спутником-2», который доставил в космос первый живой организм — собаку Лайку. 1961 год оказался знаковым в освоении космоса главным образом по двум причинам. 12 апреля космонавт Юрий Гагарин стал первым человеком, совершившим полет в космос и облетевшим Землю.
ОБЯЗАТЕЛЬСТВА ДЖОНА КЕННЕДИ
Это был триумф советской космической программы, который США не могли отрицать, но и не могли оставить без ответа. Таким образом, всего полтора месяца спустя, 25 мая, президент Джон Ф. Кеннеди, выступая перед Палатой представителей, объявил о программе «Аполлон», установив сроки реализации весьма амбициозного плана:«Эта нация должна взять на себя обязательства, прежде чем конец этого десятилетия, в достижении цели высадить человека на Луну и благополучно вернуть его на Землю».
Ученые НАСА (Национальное управление по аэронавтике и исследованию космического пространства, основанное в 1958 году в США), возможно, были потрясены, услышав это заявление Джона Кеннеди, но с этого момента началась невероятная гонка за воплощением этого видения в жизнь. президента, убитого в ноябре 1963 года. НАСА уже начало проект «Меркурий», первую пилотируемую космическую программу США, действовавшую с 1959 по 1963 год и продолженную проектом «Джемини», который начался в 1961 году и завершился в 1966 году.
США ПОКОРЯЮТ ЛУНУ
Параллельно с этими двумя программами стартовал (с 1961 г.) проект «Аполлон», направленный на пилотируемое исследование Луны. Цель Кеннеди была достигнута с помощью миссии «Аполлон-11», когда астронавты Нил Армстронг и Базз Олдрин высадились на поверхность Луны 20 июля 1969 года и прошли по поверхности Луны, а затем присоединились к космическому кораблю с Майклом Коллинзом, чтобы благополучно вернуться на Землю. 24 июля.
США достигли того, что казалось невозможным, и, конечно же, отомстили Советам, выиграв пари на завоевание космоса. Через четыре месяца после Аполлона-11, в ноябре 1969 года, американцы отправились на Луну. Аполлон-12, еще одна успешная миссия. Астронавты Пит Конрад и Алан Бин также ступили на поверхность Луны, собрали камни и вернулись с Ричардом Гордоном на Землю.
ПЛАНИРОВАНИЕ МИССИИ «АПОЛЛОН-13»
НАСА уже приступило к планированию третьей пилотируемой миссии «Аполлон-13». После успешной высадки на Луну «Аполлона-11» и точной высадки на Луну «Аполлона-12» эксперты НАСА хотели больше сосредоточиться на науке и особенно геологии, поэтому девиз «Аполлона-13» Миссия была «ex luna, scientia» (с Луны, знания). Джим Ловелл, 42 года, совершивший три космических полета:«Джемини-7» (1965 г.), «Джемини-12» (1966 г.) и «Аполлон-8» (1968 г.), первый космический корабль, вышедший на орбиту Земли, был назначен губернатором. Луна.
Дик Слейтон, ответственный за назначение астронавтов в различные миссии НАСА, выбрал, помимо Ловелла, Фреда Хейса (пилота высадки на Луну) и Кена Мэттингли (пилота космического челнока). За неделю до запланированного запуска Чарльз Дьюк, дублер лунного шаттла, был схвачен с поличным другом своего сына. Это подвергло воздействию вируса как основной, так и резервный экипажи, которые тренировались вместе. Мэттингли был единственным из пяти астронавтов миссии, кто не получил необходимую вакцину.
ИЗМЕНЕНИЕ В ПОСЛЕДНЮЮ МИНУТУ
Итак, чтобы случайно не подвергать полет опасности, за два дня до запуска (он был назначен на 11 апреля 1970 года) Слейтон заменил Маттингли на Джека Швайгерта (здесь следует сказать, что Мэттингли все-таки не стал красной палкой и в 1972 году отправился в космос в качестве пилота космического корабля «Аполлон-16»). Астронавты Аполлона-13 прошли более 1000 часов тренировок. Каждый член основного экипажа тренировался более 400 часов на тренажерах (космического корабля или лунного корабля) в Хьюстоне. и в Космическом центре Кеннеди во Флориде. .
Несколько часов моделирования проходили при участии менеджеров центра управления полетом в Хьюстоне, которые постоянно представляли неожиданные проблемы, которые могли возникнуть во время полета, и помогали астронавтам научиться с ними справляться. Ловелл и Хейс, которым предстояло отправиться на Луну, прошли интенсивные курсы геологии, чтобы знать, какие камни представляют наибольший интерес для сбора и возвращения на Землю для научного анализа.
СРОД-РОНОНОН И КОСМИЧЕСКИЙ КОРАБЛЬ
Ракетой, которая использовалась для доставки «Аполлона-13» на Луну, была «Сатурн V SA-508» (американская одноразовая ракета), почти идентичная тем, которые использовались в миссиях «Аполлон-8» и «Аполлон-12». Вместе с космическим кораблем ракета весила 2949,136 кг, это почти 3000 тонн. Ракета-носитель состояла из трех ступеней (ступеней) сверхтяжелой ракеты. Судя по первой ступени (S-IC), пять двигателей должны были производить тягу на 440 000 ньютонов меньше, чем у Saturn V SA-507 Аполлона-12, но все же в пределах технических характеристик.
Ракета испытывала дополнительное топливо, потому что будущие миссии на Луну потребуют более сильного топлива, а именно потому, что у них будет более тяжелая полезная нагрузка. Это сделало Saturn V SA-508 самой тяжелой ракетой, которую когда-либо запускало НАСА, поэтому ей потребовалось заметно больше времени, чем предыдущим миссиям, чтобы покинуть стартовую башню. Высота ракеты составила 110,6 метра, а диаметр - 10 метров на первых двух ступенях и 6,6 метра на третьей.
Космический корабль «Аполлон-13» был разделен на две основные части. Первый, известный как CSM-109, был разделен на меньший командный модуль 109 (кабина управления) и больший служебный модуль 109 (служебная кабина). На протяжении всего CSM-109 было дано название «Одиссея». Вторая часть (расположенная непосредственно под служебным модулем 109), известная как LM-7 (Лунный модуль), представляла собой лунный модуль, получивший название «Водолей».
Также частью космического корабля считалась LES (Launch Escape System), система аварийного спасения при запуске, которая была запрограммирована на отсоединение кабины управления от ракеты в случае возникновения проблем во время запуска, а также адаптер Spacecraft-LM (SLA-LM). 16), который был местом хранения высадки на Луну в первые часы полета. Сервисный отсек, кабина управления и посадочная площадка на Луну были доставлены в Космический центр Кеннеди в июне 1969 года, а три ступени Сатурна V — в июне и июле того же года.
ЛУННАЯ ОБЛАСТЬ
После исчерпывающих испытаний различных деталей последовала сборка, и 15 декабря 1969 года ракета и космический корабль были размещены на стартовой площадке LC-39A Космического центра Кеннеди на мысе Канаверал (Флорида). Запуск «Аполлона-13» первоначально был запланирован на 12 марта 1970 года, но ранее, в январе, НАСА объявило об отсрочке полета до 11 апреля того же года, чтобы дать больше времени для окончательного планирования и создать больше времени. разрыв, чем в предыдущей миссии (Аполлон-12, ноябрь 1969 г.).
Место, определенное НАСА для посадки на Луну Аполлона-13, находилось недалеко от кратера Фра Мауро, поскольку ученые считали, что там было много материала от удара астероида о Луну, который произошел примерно 3–4,5 миллиарда лет назад, и образовал обширное лунное море. известное сегодня как Mare Imbrium (Море Дождя). Датировка предоставит информацию не только о происхождении Луны, но и о ранней истории Земли.
ЦЕЛИ МИССИИ «АПОЛЛОН-13»
Геологи НАСА подсчитали, что такой материал можно найти в близлежащем кратере Конус, месте, где, по их мнению, удар глубоко врезался в лунную породу. слой тонких гетерогенных поверхностных отложений, покрывающих твердую горную породу, включая пыль, почву, фрагменты горных пород и другие родственные материалы, обнаруженные на Земле, Луне, Марсе и некоторых астероидах. Аполлон-13 также нес сейсмограф, который должен был быть установлен на Луне, чтобы ученые могли проводить измерения.
Основными задачами экспедиции были следующие:Обследование и отбор материалов на заранее выбранном участке Фра Мауро. Проведение серии лунных экспериментов. Наблюдение за способностью человека работать в лунной среде. Фотосъемка потенциальных территорий для будущих исследований. На «Аполлоне-13» было двенадцать камер, в том числе для видеосвязи и киносъемки. Швайгерту дополнительно было поручено сфотографировать точки Лагранжа системы Земля-Луна (точки между двумя небесными телами, где сохраняется гравитационный баланс).
ЗАПУСК И ХАРАКТЕР ПОЛЕТА
Запуск миссии «Аполлон-13» состоялся в запланированное время и день, 11 апреля, ровно в 14:13:00 (восточный часовой пояс Флориды). В центре управления полетами в Хьюстоне соответствующее время было 13:13:00, что в сочетании с номером Аполлона 13 заставило волноваться многих паникеров. Но время было рассчитано НАСА так, чтобы на месте посадки Фра Мауро был солнечный свет. Из-за сильных вибраций средний двигатель второй ступени автоматически отключился, за 132 секунды до запланированного останова.
Несмотря на представленную проблему, оставшиесячетыре двигателя Вместе с третьей ступенью «Сатурн-5» произвел еще большее горение, чтобы компенсировать потери, и полет продолжился, выйдя на околоземную орбиту с очень небольшим отклонением от первоначальных настроек. Два часа спустя произошла транслунарная инъекция (TLI), двигательный маневр, направленный на вывод космического корабля на орбиту, которая должна была доставить его к Луне. TLI выполнялся при перезапуске двигателя третьей ступени Сатурна V.
Сразу после TLI Швайгерт приступил к маневрам отделения и смещения, «привязав» космический корабль к лунной поверхности, а затем отсоединил третью и последнюю ступень «Сатурна-5», которую диспетчеры в Хьюстоне установили на курс так, чтобы он упал и разбился. на поверхности Луны, что произошло через три дня. Скорость, с которой он «прижался» к Луне, составила 9000 км/ч, а удар (в 120 км к северо-западу от Фра-Мауро), эквивалентный взрыву десяти тонн тротила, вызвал сейсмические колебания, продолжавшиеся три часа и зафиксированные сейсмографом, установившим Аполлон-12.
Начиная с TLI, космический корабль достигнет Луны за три дня. Вход космонавтов на поверхности Луны для проверки систем, это должно было состояться после завершения 58-часового полета. Когда экипаж проснулся на третий день миссии, Хьюстон сообщил им, что регистрация состоится на четыре часа раньше. На 55-м часу полета трое астронавтов подключились к телекамере, проведя экскурсию по телеаудитории, но не зная, что прямой трансляции не было, поскольку ни один канал не хотел уделять время тому, что теперь считалось рутиной. от американских зрителей.
АВАРИЯ АПОЛЛОНА-13
Через шесть с половиной минут после окончания телепередачи (и почти через 56 часов после запуска) «Аполлон-13» находился примерно в 330 000 километрах от Земли. Хейс завершал отключение лунной посадочной площадки после завершения проверки систем, Ловелл хранил телекамеру и центр управления в Хьюстоне, инструктируя Швайгерта, как изменить направление космического корабля, чтобы стало возможным сфотографировать комету Беннета.
Датчик давления в одном из кислородных баллонов сервисного отсека ранее вышел из строя, поэтому Хьюстон вызвал перемешивающие вентиляторы. войти в эксплуатацию. , чтобы показания давления стали более точными. Свайгерт принял команду и немедленно включил переключатели, приводившие в движение вентиляторы (процесс раз в день), а через несколько секунд снова выключил их. Момент, который определит судьбу Аполлона-13, был теперь совсем недалеко.
Через девяносто пять секунд после включения вентиляторов и в течение 55 часов, 54 минут и 53 минут полета астронавты услышали громкий взрыв, сопровождавшийся колебаниями напряжения. Это был понедельник, 13 апреля 1970 года, 21:08 по Хьюстону. Связь и телеметрия были потеряны на 1,8 секунды, пока система не исправилась и не вернулась в строй. Через 26 дюймов после взрыва центр управления услышал голос Швайгерта, произнесший ставшую исторической фразу:«Хорошо, Хьюстон, у нас возникла проблема». здесь".
Швайгерт сначала подумал, что на поверхность Луны мог ударить метеорит, но и он, и Ловелл быстро увидели, что утечки нет. Внутри космического корабля загорелся индикатор «Пониженное напряжение шины MN B», что означало недостаточное выходное напряжение от трех топливных элементов сервисного отсека (которые, в свою очередь, питались водородом и кислородом, подаваемым по трубам из соответствующих резервуаров) на второй из двух источников электропитания. системы распределения. Это просто означало значительную потерю власти.
Хейс немедленно проверил состояние топливных элементов и обнаружил, что два из них не работают. Правила миссии запрещали выход на лунную орбиту, если все топливные элементы не исправны. В салоне неприятные сюрпризы следовали один за другим:неисправность двигателя, отключение компьютера, проблемы с декомпрессией, проблемы с навигацией, бесконечные включенные индикаторы, выключенная антенна с высоким коэффициентом усиления.
Если вы хотите, чтобы это произошло, вы можете быть уверены в том, что все будет в порядке. ρίου να διαρρέει από το διαστημόπλοιο και να εξαερώνεται στο διάστημα. Ήταν η στιγμή που άπαντες συνειδητοποίησαν ότι το πρόβλημα που αντιμετώπιζαν ήταν πραγματικά σοβαρ ό. Και αυτό επειδή το αέριο που είχε δει ο Λόβελ, ήταν το πεπιεσμένο οξυγόνο τους, εκείνο δηλαδή που έδινε ενέργεια στο ος και διατηρούσε το πλήρωμα ζωντανό. Η Ηκρηξη στη μια δεξαμενή οξυγόνου είχε προκαλέσει ζημιά και στη διπλανή δεξαμενή, με πολύ δ υσάρεστα επακόλουθα.
ΑΚΥΡΩΝΕΤΑΙ Η ΠΡΟΣΣΕΛΗΝΩΣΗ
Το γεγονός, όπως αναφέραμε και πιο πάνω, ότι οι κυψέλες καυσίμου χρειάζονταν οξυγόνο για να λειτουργήσουν, προκάλεσε αυτόματα μείωση της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού, ενώ διαπιστώ θηκε έλλειψη αποθέματος οξυγόνου στον θάλαμο. Η δεξαμενή οξυγόνου 2 ήταν τελείως άδεια, ενώ η η 1 κόντευε να αδειάσει. Τα περιθώρια είχαν στενέψει επικίνδυνα και όλα οδηγούσαν σε έναν δραματικό "μονόδρομο". ??? ί στη Γη . Το όνειρο της τρίτης προσσελήνωσης είχε χαθεί για πάντα.
На пути к Аполлону-13, на планете ει στους αστροναύτες να κλείσουν τις βαλβίδες ροής οξυγόνου στα καύσιμα, ώστε να απομονωθεί η ή, να περισωθεί ό,τι είχε απομείνει στη δεξαμενή και να συνεχιστεί η πτήση Это не так. Το δραματικό επιχείρημά τους ήταν ότι ο θάλαμος εξυπηρέτησης (Одиссея) «πέθαινε» και πως αυτή αν η μοναδική ελπίδα του πληρώματος. Ο Κραντς την οδηγία στον Λόβελ και εκείνος έκλεισε τους κινητήρες 1 και 3. ιακοπή της αποστολής ήταν γεγονός και η προσπάθεια της επιστροφής στη Γη, είχε μόλις ι.
Με τον θάλαμο εξυπηρέτησης να είναι σχεδόν κατεστραμμένος, το Χιούστον ζήτησε από τους τρεις οναύτες να χρησιμοποιήσουν τη σεληνάκατο ως «σωσίβια λέμβο», ένα σενάριο στο οποίο είχε εκπαιδευτεί Если вы хотите, чтобы это произошло, вы можете сделать это. Το "aquarius" Διέθετε φορτισμένες μπαταρίες και γεμάτες Δεξαμενές οξυγόνου, που προορίζοντανοξνουνοτντιαιαιαιαινοτфон πηννο½ πη ½ Щефу , έτσι λοιπόν ο κραντς ζήτησε από τους αστροναύτες να το ενεργοποιήσουν και να μετακινηθούοήήήν και ν µετακινηθούο εκαέ εβ ε σα σής εβ ε εαέ® μ μαέ®.
Πάντως, η τριάδα του Apollo 13 στάθηκε τυχερή μέσα στην ατυχία της, γιατί αν η έκρηξη είχε συμβεί ε Для того, чтобы сделать это, είτε όταν το διαστημόπλοιο θα είχε εισέλθει σε σεληνιακή τροχιή, τότε δεν θα υπήρχε κανένα σενάριο σωτηρίας και ο θάνατός τους θα ήταν η μοναδική σίγουρη κατάληξη. Ο κραντς απέκλεισε μια άμεση αναστροφή του σκάφους, γιατί Δε γνώριζε πόσο εκτεταμένες ήνώνεε πόσο εκτεταμένες ήνώρι? σοννε® β βι® ου θάλαμου εξυπηρέτησης, έτσι προτίμησε μια μακρύτερη ΔιαΔρομή:περιφορά γύρύτερη διαΔρομή:περιφορά γύ функционально η.
ΑΛΛΑΓΗ ΠΟΡΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΡΟΧΙΑ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ
Οι αστροναύτες θα έπρεπε να χρησιμοποιήσουν το νατημα πρόωσης της σεληνακάτου (система движения спуска), τοποίοίο Δεν ήταν τόσο ι όρ όσ όοποποίοίοίε ήταν τίσ τοποποποίοίοίο ήταν τίσ τρ όρ όσ τρ τρ τή τή τή τ τή τ τή τ τ τή τ τ τ τ τή τ στημα του θαλάμου εξυπηρέτησης (двигательная система обслуживания), αλλά μπορούσε να φέρει τοιαστημόπλούύ να φέρει τοιαστημόπλούο ναέρει τοιαστημόλοιούύ νέαύαύνηνфон τιοποποποποποποποποποποποποποποποποπρν файла τούαύν файла τούαύνηννфон ος τη γη. Если вы хотите, чтобы это было возможно, , αφού κανείς δεν είχε υπολογίσει την πιθανότητα της διακυβέρνησης του διαστημόπλοιου μέσα η σεληνάκατο.
Ο Λόβελ αντέγραψε τις πληροφορίες προσανατολισμού του συστήματος καθοδήγησης από τον θάλαμου βέρνησης και άρχισε να κάνει υπολογισμούς με το χέρι σε χαρτί, για να τις προσαρμόσει στο καθοδήγησης της σεληνακάτου. Если вы хотите, чтобы это произошло, вы должны быть готовы к тому, чтобы сделать это "οκ", ετοιμάστη. Это еще не все. Ο Λόβελ πυροδότησε το DPS για για 34,23 δευτερόλεπτα και έβαλε το διαστημόπλοιο στην τροχιά της ής. Με τα νέα δεδομένα, το Apollo 13 θα έφτανε στη Γη μετά από τέσσερις μέρες και θα κατέληγε σε κάποιο του Ινδικού Ωκεανού.
В НАСА есть информация о том, как это сделать, чтобы получить информацию о том, как это сделать. ηνικό Ωκεανό, επειδή εκεί ήταν συγκεντρωμένος πολύ μεγαλύτερο αριθμός πλοίων που θα μπορούσαν να σουν στη διάσωση. Информационное письмо НАСА, посвященное исследованию НАСА φορά το DPS της σεληνακάτου, δυο ώρες μετά το «περικύνθιο», δηλαδή την πλησιέστερη προσέγγιση στη ήνη. Ακριβώς σε εκείνο το σημείο, το Apollo 13 κατέγραψε ένα παγκόσμιο ρεκόρ που κρατάει μέχρι και σήμερα, Для этого необходимо указать значение Γη:400.171 χι. λιόμετρα!
Οι αστροναύτες ετοιμάστηκαν για τη δεύτερη πυροδότηση του DPS, αφού ολοκλήρωσαν το πέρασμά τους από τ В случае необходимости, вы можете положить его в нужное место. Προκειμένου να ελεγχθεί η ακρίβεια των υπολογισμών του λόβελ σε σχέση με τη σωστή ευβελε σχέση με τη σωστή ευβγράμιση τονονοονν+ χονοονννννν+ σιμοποιούσαν ως σημείο αναφοράς της θέσης, ένα από τα αστέρια που είχαν χρησιμοποιηθεί στην είγαν χρησιμοποιηθεί στην είγαν ό ό ό ό ό τ τβ τ τβ τ τ Щефу έτρητα συντρίμια που συνόδευαν το Διαστημόπλοιο, καθιστούσε κάτι τέτοιο αδύνατο. Τελικά το πλήρωμα του Apollo 13 χρησιμοποίησε το μοναδικό διαθέσιμο αστέρι, τον Ήλιο, ενώ παράλληλα, ο Λ όβελ είχε κεντραρισμένη στο παράθυρο του σκάφους, τη Σελήνη.
Η πυροδότηση πέτυχε, διήρκεσε 4 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα και αμέσως μετά, οι αστροναύτες έκλεισαν σχεδόν όλα τα συστήματα της σεληνακάτου για να εξοικονομή σουν αναλώσιμα. Πλησίαζαν πλέον τις 80 ώρες πτήσης. Τα απρόοπτα όμως δεν έλεγαν να τελειώσουν. Η σεληνάκατος είχε αρκετό οξυγόνο, αλλά το πρόβλημα ήταν ότι δεν επαρκούσε το σύστημα καθαρισού το υ αέρα από το διοξείδιο του άνθρακα (το απορροφούσαν ειδικά δοχεία, τα οποία όμως αρκούσαν για δυο αύτες, τους Λόβελ και Χέιζ που θα κατέβαιναν στη Σελήνη και όχι για τρεις ).
Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν τα αντίστοιχα ειδικά δοχεία του θαλάμου εξυπηρέτησης, αλλά δεν γ Если вы хотите, чтобы это произошло, вы можете быть уверены, что это произойдет. Έτσι, φτιάξει το ταχύτερο δυνατό, έναν αυτοσχέδιο Направляйтесь в сторону Аполлона-13. ηκε και αμέσως μετά, υπό την καθοδήγηση του Χιούστον, τον αντέγραψαν και οι αστροναύτες , λύνοντας το πρόβλημα. Η κατασκευή ονομάστηκε χαϊδευτικά "почтовый ящик" (γραμματοκιβώτιο).
В любом случае, это может быть сделано для того, чтобы сделать это лучше, чем когда-либо. Καταρχάς δεν υπήρχε θέρμανση, αφού η παροχή του ηλεκτρικού ρεύματος προερχόταν μόνο από λίγες φο ρτισμένες μπαταρίες, με αποτέλεσμα η θερμοκρασία να έχει πέσει στους 3 βαθμούς Κελσίου. Το νερό ήταν ελάχιστο (η περισσότερη από τη διαθέσιμη ποσότητα χρειαζόταν για την ψύξη των νημάτων), κάθε μέλος του πληρώματος είχε μόλις 0,2 του λίτρου για προσωπική καθημερινή χρήση. Если вы хотите, чтобы это произошло, вы можете сделать это, когда хотите, чтобы это произошло. υρετό και πάλευε με την εξάντληση.
Πίσω στη Γη, ο ελεγκτής πτήσης, Τζον Άαρον, μαζί με μια ομάδα μηχανικών και τον Κεν Μάτινγκλι, Если вы хотите, чтобы это произошло, вы можете сделать это, когда хотите, чтобы это произошло. ς, να ενεργοποιηθεί ξανά, κάτι που ποτέ δεν είχε προβλεφθεί να γίνει κατά τη διάρκεια της πτήσης. Στις 133 ώρες από την εκτόξευση, το κέντρο ελέγχου στο Χιούστον, ενημέρωσε τον Λόβελ ότι έπρεπε να δώσει πλήρη ??? να ξεκινήσει την πλοήγηση και να διορθώσει την τροχιά επανεισόδου στην ατμόσφαιρα, η οποία δεν ήταν σωστή.
Το πλήρωμα κλήθηκε να χρησιμοποιήσει ως «οδηγό» τη γραμμή μεταξύ νύχτας και ημέρας στη Γη, συνηθισμένη πρακτική στις αποστολές της НАСА που βρίσκονταν σε τροχιά γύρω από τη Γη, αλλά που ποτέ π ριν δεν είχε χρησιμοποιηθεί στην επιστροφή από τη Σελήνη. Защитное приспособление для DPS (14 дюймов и 21,5 дюймов) в зависимости от размера ς στην πορεία του διαστημόπλοιου. Μισή ώρα αργότερα, πραγματοποιήθηκε η η αποσύνΔεση του θαλάμου εποτησης, του θαλάμου εξυηρέτησης, επιτρέποντας εξυηρέτησης, επ означает παρατ файл
Ενημέρωσαν το Χιούστον ότι έλειπε ένα ολόκληρο πάνελ από το εξωτερικό του θαλάμου, οι κυψέλες καυσίμου είχαν μετακινηθεί παίρνοντας κλίση, η κεραία υψηλής απολαβής είχε καταστραφεί τελείως και σημαντική ποσόστητα από συντρίμια υπήρχαν παντού. Το μόνο που απέμενε, ήταν να αποσυνδεθεί η η σεληνάκατος από τον θάλαμο διακυβέρνησης, λίον θάλαμο Διακυβέρ интел ρα. Η κατασκευστρια εταιρεία της σεληνακάτου, Grumman, υπολόγισε ακριβώς την πίεση του αέρα πουοιοθθ νθρ νθρ χ νθρ νθρ νθε νθε χ νθε χ νθε χ νθρ ν νθρ νθε α Διαχωρίσει τα Δυο μέρη. Η αποσύνδεση πραγματοποιήθηκε με επιτυχία, η σεληνάκατος καταστράα, η σεληνάκατος καταστράφηκε μόλις μπήκε στην αταικφιραιραιςαι μαιαιραιρβ μήκεκεκυκυκυγ σαίννναι® έληξαν στην τάφρο τόνγκα, στον ειρηνικό ωκεανό.
παγκοσμια αγωνια για την τυχη του apollo 13α 
Είναι περιττό να αναφέρουμε ότι η έκρηξη στο apollo 13 έγινε πρώτο θέμα όχι μόνο στις ηπα, αλλ σελόχρροο στις ηπα, αλλ σελόροο κτις ηπα, αλλ σελόροο στις ηπα, αλλ σελόροο ηπα ηπα. Ο τύπος, τα ραΔιόφωνα και τα τηλεοπτικά κανάλια ασχολνταν συνεχώς με το Δράμα που εκτλισόταν στο Δράμα που εκτυλισόταν στο Διάστημα ενώλ τααααααααααααααααλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαλαέαλαλαλαέαέαέαλαλαέαλαέαλαέαλαέαέαέαέαέαέαλαέαλαλαλαλαλανανα ταναλαλα ταναλαλα ταέαέαλα ταέαλαλα ταέαέαλαλα ταέ Δσέ ε ους τηλεθεατές για την παραμικρή εξέλιξη. Η παγκόσμια συγκίνηση και ανησυχία για την τύχη των τριών αστροναυτών, εκφράστηκών αστροναυτών, εκφράστηκε μέσα α εκδιλώλώλώλώλώλώώώ εκγλγ εςβ αις γάος γάκθγ εάσγ εάς ασγγ εάσ γ εάς εάσ γ εάσ γ α τ безошибочно ωνιά της υφηλίου. Οι ίδιοι ο σοβιετικοί έστειλαν τέσσερα πλοία τους στην περιοχή της προσθαλάσσωσην περιοχή της προσθαλάσσωσης, για βοσγον βρ χρ χρ βο χ χουοσθαλάσσωσην.
Πολλά ακόμα κράτη Δήλωσαν έτοιμα κράτη Δήλωσαν έτοιμα κράτη Δήλωσαν έτοιμα να συνδράμουν, αν τελικά η προσθαλάσσωση γινόταν σε κάοιοσορορορρο интежды μείο. Ο πρόεΔρος νίξον ακύρωσε Διάφορες συναντήσεις, επικοινώνησε μεναεσεις, επικοινώνηфор Γκρίνμπελτ του μέριλαντ, εκεί όπου βρισκόταν το κέντρο συντονισμού παρακολθησης καιννινινιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννιννινιννιννισώώ τ τ τ τ τ τollώ τ τ τ τ ε τ τ τ τ άσωσης του πληρώματος ξεπέρασε σε αριθμούς τηλεθέέρασε σε αριθμούς τηλεθέασης κάθε προύύς τηλε Пуден ταξίΔι, με μοναΔική εξαίρεση την προσσελήνωση του Apollo 11.
Υπολογίστηκε ότι περίπου 40 εκατομύρια αμερικανοί παρακολύρια αμερικανοί παρακολθησαν τηзор α είδαν κάποιο απόσπασμα από τη Διάρκειας εξίμισι ωρών ζωντανή μετάΔοση της επιχείρησης. Φυσικά, ο αριθμός των συνολικών τηλεθεαατών ήταν πολύ μεγαλύτερος στον υπόλοιπο κόσμο. Ο πάπας παύλος ο 6ος προσευχήθηκε στο βατικανό μαζί με 10,000 πιστούς για την ασφαλή επιστρούν τιανν ασновить ανβ ανβ αανβ αανβ αανβ αανβ αανβ αлайн αлайн αανβ αлайн ανβνν ανβών αлайн ανβνν αίν αννβ αлайн αлайн αлайн ι συγκεντρдороф -ωμένοι που προσευχήθηκαν για τον ίδιο λόγο, ξεπέρασαν τις 100.000.
Είναι χαρακτηριστικό, ότι στις 14 απριλίου, την επομένη της έκρηξзор ίο παρότρυνε τις επιχειρήσεις να Διακόψψν τις εργασίες τους στις 9 το βράδυ, για να Δώς τ½νς® ς να προσευχηθούν . Jack Gould των New York Times έγραψε σχετικά:«το Apollo 13, που τόσο κοντά έφτασε στην τραγική καταστροφή, σίγουραγιαα καααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα ανησυχία, πολύ περισότερο από όσο θ το είχε πετύχει μια ακόμα πετυχημένη προσεδάφιση στη πετυχημένη προσεδάφιση στη σελήνη ". П>
η προσθαλασσчего себе 
Στο χιούστον η αγωνία είχε φτάσει πλέον στο κατακόρυφο. Κάθε απρόοπτο που είχε προκύύει, είχε αντιμετωπιστεί με επιτυε αντιμετωπιστεί με επιτυχία και όλοι περίμενανανα Δουας κν καιν και καιν καιν καιν καιν καιν καιν καιν καιν καιν καιν κηνς κηνς κηνς κςς ξς ξς ξς ξς ξς ξς ξς ξς ξς ξς ξς ξςς ξς ξςς ξςς ξςς ξςς ξςς ξςς τας. Λόγω του ιονισμού του αέρα γύρω από τον θαλαμίσκο Διακυβέρνησης καλαμίσκο Διακυβέρνησης κατά την επανείσοδο στзор θσμε η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η η n η ήρχε - όπως και σε κάθε προηγούμενη αποστολή - μια τετράλεπτη διακοπή στην επικοινωνία της με τους ασοναύлья ες επικοινωνία της με τους ας. Μέσα στο κέντρο ελέγχου πτήσης Δεν ακούγονταν καν οι ανάσες των παρισταμένων, όταν το χρονόρισταμένων, όταν το χρονόρισταμένων, όταν χο ρονόρο® ά.
Το βάρους έξι τόνων "Odyssey" ταξίΔευε προς τη γη με ταχύτητα 40.000 χλμ την ώρα. Στην πρώτη επαφή με την ατμόσφαιρα, το σκάφος επιβράΔυνε και άρχισε να υπερεράΔυνεται μοναΔή υρερρερμгло πίΔα. Ο θερμοκρασίες που αναπτύχθηκαν, έφτασαν τους 2.700 βαθμούς κελσίου. Εν τω μεταξύ, μετά την πάροδο των τεσάρων λεπτών, οι κλήσεις από το χιούστον προς το "από ταν χιούστον προς το" Odyssey ". Πέρασαν τα πέντε λεπτά χωρίς καμία απάντηση. Αν οι πυρίμαχες πλάκες Δεν είχαν αντέξει, το σκάφος, μαζί και οι τρεις αστροναύτες, θααν γυρε πααρραωαρραωαραραραωαραραραραωαραραρρβ> 
Συμπληρώθηκαν και τα έξι λεπτά και μόνο τότε ακούστηκε η φωνή του τζιμ λόβελ ν η φωνή του τζιμ λόβελ να καθησυχει τους τοτς τοτς τοτς τοτς τοτς τοτς τονεγ τοτς τοοτοτοτοτοτε τοτς τοτοτοτε τοτς τοτς τοουουε του® υ στο κέντρο ελέγχου επικράτησε πραγματικό ντελίριο ενθουσιασμού! Στις οθόνες εμφανίστηκε ό, τι απέμε 7 ο ειρηνικό ωκεανό, νοτιοανατολικά της αμερικανικής σαμόα και 6,5 χιλιόμετρα μακριά από τοίοροροροςοςορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορορρςς τwρ τ τwρρς τ τwρρς τ τwρρ τwρς τ Vχρρρ τ Vπρρρ τ Vπρρρ τ Vίρρρ τ Vίρρρ τ Vίρρρ τ Vίρρρ τ τ Джима. Αμέσως σηκώθηκε ένα ελικόπτερο, τοποίο έφτασε στο σημείο της προσθαλάσωσης και περισυνέλεξεαλς τρςς τς ας ας ας ας τς τος τς τς αος τς τος τος τος τοςς τς τς τς τς τς τς τς τς. Το ημερολόγιο εΔειχνε παρασκεήή, 17 απριλίου 1970.
Το πλήρωμα Διανυκτέρευσε το πρώτο βράδυ στο πλοίο και την επόμενη μέρα πέταξε για το γοςςρρρκκβ τηβ τηγμοςοςος τηρρρρρρρα:лья ανικής σαμόα. Από εκεί συνέχισαν για τη χαβάη, όπου τους περίμεναν οικκογένειές τους, αλλά και ο πρόεδροςς, αλλά και ο πρόεδροςς, ο πρόεδρους, αλλά και ο πρόεδρους, αλλά κ ο πρόεδρους, αλλά και ο πρόεΔρος π b> που τους απένειμε το Президентская медаль свободы (προεδρικό μετάλλιο της ελευθερίας), τη μεγαλύτερη Διάκριση μους βο® την κυβέρνηση των ηνωμένων πολιτειών. Τελικά, μετά από μια ακόμα Διανυκτέρευση στη χαβάη, επέστρεψρευση στη χαβάη, επέστρε четыРнего η ερευνα για τα αιτια του ατυχηματος
Αμέσως μετά την επιστροφή του πληρώματος, η nasa όρισε μια επιτροπή οκώ ατόμων - ανάμεσά τοαγ νβ νβ νβ ααγ νβ νβ νβ ααγ γρμε νгло διερευνήσουν τα αίτια του ατυχήματος στο Apollo 13. η τελική έκθεση της επιτροπής, που στάλθε της επιτροπής, που στάλθε της επιτροπς, που στάλθε τηςντοήοήοής 15 ι το ατύχημα ξεκίνησε από τη Δεξαμενή ογυγόνου νούμερο 2 του θαλάμου εξυπηρέτησης. Μια κατεστραμμένη μόνωση από τεφλόν, στα καλώδια του ανεμιστήρα ανευσης του ανεμιστήρα ανάΔευσης μέσα στη Δεμενή ανδεο βο βο βο βο βο βο βοο βο βο βο βο βοο βοο βο βο βο βο βο βο βο βο βο β βο βο βο β β β β β β β β β β β πινθήρας εξελίχθηκε σε πυρκαγιά. Η πίεση στο εσωτερικό της Δεξαμενής αυξήθηκε μέχρι που τα τοι состоять
Η έκρηξзор αποκόλλησε το εξωτερικό αλουμινένιο πάνελ στον τομέα 4, αφήνοντάς τον εκτεθειμέα 4, αφήνοντάς τον εκτεθειμέα 4, αφήνοντάς τον εκτεθειμέα 4, αφήνοντάς τον εκτεθειμένο στο Διάντάς τον εκτεθειμένο στο ντάς τον εκτεθειμένο στο ημμα. Το πάνελ χτύπησε την παρακείμενη κεραία υψψλής απολαβής, Διακόπτοντας την επικοινωνία μερούούονναυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυαυλαυαυαυαυαυα μ. Η έκθεση της επιτροπής θεώρсколько και το αλουμίνιο, που είναι εύφλεκτα στο υπ είναι εύφλεκτα στο υπερκρίσιμο οξυγόνοο σταν υπερκρίσιμο οξυγόνοο σταν επικίνΔυνοο ογόνοποπνταικίνδυνοο χρησισιμοποπνταικίνδυνοο χρησισισισιμοπούούούούούντνδννοества χγιέένέννο µρησισισισινένδννο νγόγόνοπνούνένδνο νγόγόνοπνούνένδνοννο γόγόγόνο ογ. Τέλος, το τελικό πόρισμα υπογράμιζε ότι Δεν είχε βρει κανένα άλλο στοιχείε βου να υοποποποήοήοοποοποήοήοήοααεοεοοποήοήοήοήααεοοποποήοήοπαεοεοοπαεοεοοπαεοοπαεοοπαεοοπαεοοπεοοπεα ναοπεοπεοεα ήααα ήαα ήααα цин λλη θεωρία για το ατύχημα.
μετα την επιστροφзор 
Λίγες μέρες μετά την επιστροφή τους από το Διάστημα, οι τρεις αστροναύτες -λόβελ, χέιζ κνγδ ~ ξουγκγγ ~ ~ ξνγδνγ μνγ γργ μβγ μβγ γργ ~ τρει® εία στις ηπα, όπου σε Διάφορες μεγάλες πόλεις Διοργανώθηκαν παρελάσεις υποδοχής τους αο χεοςεοεήήή тв να τους Δει από κοντά και να τους εκφράσει το θαυμασμό και την αγάπη του. Αργότερα, το φθινόπωρο του 1970, το πλήρωμα του Apollo 13 πραγματοποίησε μιαοουρνέ καλής θέλησεδνοονοτοςοςας ταος ταος τας τοςονέοςοςοςοςοςοςοςοςοςοςοςοςουουνέ καλής ταονουουουρέ интел ε πέντε ευρωπαϊκές χώρες, ανάμεσά τουκές χώρες, ανάμεσά τους και στην ελλάδα (οκτώβριος 1970), όπου τιμήθε το χρυσό®.
Κανείς από τους τρεις αστροναύτες Δεν ξαναπέταξε στο Διάστημα. Ο λόβελ παραιτήθηκε το 1973 από τη nasa και το ναυτικό, συνεχίζοντας την καριέρα του στονοιωτικό κοέααα του στον ι την καριέρα του στονοντας την καριέρα του. Ο σουιγκερτ άφησε και αυτός τη nasa το 1973, ασχολήθηκε με την πολιτική, εξελέγη στη με την πολιτική, εξελέγη στη μλήήν Эта λάβει να ορκιστεί, πέθανε από καρκίνο. Ο χέέ είχε οριστεί ως κυβερνήτης της αποστολής Apollo 19, πριν αυτή ακυρωθεί, πέταξε το ΔιαικμορορНИ γισης και προσγείωσης και αποσύρθηκε οριστικά από τη nasa το 1979.
Ο θαλαμίσκος Διακυβέρνησης αποσυναρμολογήθηκε για να υποβλзор ειναν για πολλά χρόνια μέσα σε αποθήκες της nasa. Τελικά το Διαστημικό μουσείο Cosmosphere στο χάτσινσον του κάνσας, απέκτησε το 80% των κοματιών αν τα νβ τγγγγγώ τγγώνρρβ ικό "Одиссея" εκτίθεται εκεί. Στις 5 φεβρουαρίου του 1971, η σεληνάκατος του Apollo 14 προσσεληνώθκετος του Apollo 14 προσσεληνώθηκε του Apollo 14 προσσεληνώθηκε του Apollo 14 προσσεληνώθηκε κοντά στο fra mauro, στο σημείουνταρββραρνρνν+ σεληνωθεί το Apollo 13. το πρόγραμμα apollo έληξε οριστικά τον Δεκέμβριο του 1972, με την αποστολή του 17
Το Apollo 13 χαρακτηρίστηκε από τον τζιμ λόβελ ως "μια πετυχημένη αποτυχία". Η κατάληξη του ατυχήματος έχει μείνει γνωστή μέχρι σήμερα ως "η κορυφαία στιγμή της nasa". Περισότερο από κάθε άλλο συμβάν στην κ κάθε άλλο συμβάν στην ι κάε των Διαστημικών πτήσεων, η ασφαλής επισών των ασν ασν ασν ασν ασν ασνoν α αννν ασανν® ίνη που ενίσχυσε στο έπακρο την εμπιστοσύνη του κόσμου στις Δυνατότητες της nasa. Και η αλήθεια είναι, πως σήμερα, 52 χρόνια µετά από εκείνο το Δραματικό επόμερο, το Apollo 13 συνεια® ναπ βή γο ναπ βή ναπ βή ναπ βή νμε. την ηρωική προσπάθεια όλων των εμπλεκόμενΩ κλων των εμπλεκόμενω και τους αυτοσχεδιασμούς τους σε πραγματικόε χρόνούς καααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααααα. κ θρίαμβο.
* βίντεο:Аполлон 13, «Хьюстон, у нас была проблема»
